Het is iets wat altijd mijn interesse gewekt heeft. Je hoort er veel over, het wordt je soms verweten (haha), er wordt over geroddeld, de zorg heeft er zijn handen vol ermee.
Wij, die onszelf normaal beschouwen, worden weinig geconfronteerd met psychische verstoringen . Het is een minderheid, en typisch voor minderheden, het laat ons koud zolang het ons niet overkomt en/of het niet in onze buurt komt.
Ik stel me dan ook de vraag: wat is dan normaal? Het opgelegde platform waar we ons moeten op bewegen? Een aangeleerd verwachtingspatroon dat we voorouderlijk hebben meegekregen? Wie bepaalt wat normaal is? En zoals we al meermaals gehoord hebben, het nieuwe normaal, een stelling dat door middel van brainwashing ons opgedrongen wordt. Maar is dat met onze opvoeding ook niet zo een beetje? Een soort voorouderlijke brainwashen? Of een opgelegd verwachtingspatroon van onze ouders die op dat moment ook niet beter wisten.
Psychische stoornissen worden daarom beschouwd als extreem als we het vergelijken met wat de modale mens voelt en/of denkt te voelen. Ik stel me dan de vraag of niet elke mens onbewust ergens psychisch gestoord zou kunnen zijn, stil en stromend in lange milde conflicten. .
Als we even teruggaan in de tijd waar de DSM-5 stelt wat de persoonlijkheidsaandoeningen zijn en hoe ze pharmaceutisch behandeld moeten worden, dan is dat gebaseerd op een college van experten op verschillende vlakken van de psychiatrie. Ze spreken hier over een afwijking in de hersenchemie. Dit komt van biologen, neurologen, psychiaters en andere (fle)experten. De psychologen komen er al wat dichter bij door te stellen dat we naar de kinderjaren moeten kijken. Holistische denkers spreken van voorouderlijke of zelfs impressies uit de baarmoeder.
Germaanse geneeskunde leert ons dat er bij constellaties een biologisch conflict heerst in beide hersenhelften. En dat het een aangeboren overlevingstactiek is van het lichaam (zie uiteraard psyche-hersenen-lichaam). Persoonlijk heb ik iemand gekend die kerngezond was tot zijn 17de. Hij kwam terug van een reis uit Parijs en was opeens schitzofreen. Hij is nu 35 en zit onder zware medicatie zodat hij 20u per dag slaapt. Om de 3 weken kan hij een dag rondlopen om dan weer in hibernatie te gaan, zoals ik dat noem. De familie speelt hier ook een cruciale rol in. Ze willen er niet de zorg voor dragen en proberen het weg te moffelen door hem te verdoven. De pharma verdient hier ook redelijk wat geld mee daar de medicatie niet echt goedkoop is. De familie keert hem dan de rug toe en steekt hun kop in het zand. Dit is maar een voorbeeld en zeker niet uniek van aard, helaas. Ik wist toen niets van GNM.
Als je de constellaties, beschreven door Dr. Hamer, eens doorleest, herken zeker bepaalde constellaties die van toepassing zijn op jou, de ene misschien wat meer dan de andere. Hebben we niet allemaal een beetje van alle constellaties in ons zitten? Of anders gezegd: een psychische stoornis?
Hebben we allen niet een beetje van verschillende constellaties in ons, zoals zweef-autisme-mutisme-markeer-motorisch-casanova-bijt-of nierverzamelbuizen constellatie conflict? Er zijn er nog hoor.
Een therapeut heeft heel wat werk om te achterhalen waar de oorsprong van die verschillende, kleine of grote, conflicten vandaan komen. Het is door gerichte vragen te stellen dat men in de buurt komt van de waarschijnlijke oorsprong. Ik zeg waarschijnlijk, omdat naar mijn gevoel er steeds verschillende conflicten actief zijn en met elkaar vebonden zijn. En dan spreek ik nog niet van de onderliggende sporen die oorzaak of gevolg zijn.
In de RG (reguliere geneeskunde) bestrijdt men de ziekte. Men ziet ziekte als kwaad, iets dat weg moet. In de GNM kijken we naar de oorzaak van de ziekte, het ontstaan van het conflict en het bijhorende ZBS (Zinvol Biologisch Speciaalprograama). Iets wat de RG niet doet en ook negeert. Ik heb al eens een poging gewaagd om met een oncoloog hierover te praten. Hij zei toen: aja… en daar bleef het bij alsof ik zijn tijd een het verkwisten was. Ga dus niet in discussie met mensen die er niet open voor staan, ertegen zijn, of het maar vergezocht vinden. Het brengt je niet verder. Wanneer ik het uitleg aan een persoon die me consulteert, dan komt het anders over en soms zie je dan een lichtje branden van: tiens, zo had ik het nog niet bekeken, en opeens blijkt het plaatje te kloppen. Moet men dan de hele RG laten vallen en zich volledig achter de GNM scharen? Volgens mijn mening niet. We hebben de RG nodig, en omgekeerd zou dat ook moeten zijn. Maar helaas moeten we daar nog een lange weg voor afleggen. Beterschap is in zicht.
Mensen hebben een voordeel wat dieren niet hebben: wij kunnen met ons bewustzijn werken zodat wij conflicten kunnen oplossen zodat ze niet door het lichaam tot uiting hoeven te komen.
We kunnen door onze overtuigingen en perceptie te veranderen. In the Biology of Believe van Bruce Lipton kan hier veel over leren en begrijpen. Lipton legt uit dat iets wat genetisch is kan omgebogen worden, zodat we de kwalen van onze voorouders niet hoeven door te maken. Huisdieren bijvoorbeeld gaan de conflicten van hun baasjes oplossen door hun lichaam, ze kunnen niet anders. De groei van ons bewustzijn is dus belangrijk, voor onze eigen gezondheid maar ook voor de omringende wereld.
Comments